Wprawdzie Gimn. i Lic. im. H. Sienkiewicza dumne było zawsze ze swego zwierzyńca i świetnie przez prof. Jarzębińskiego urządzonej pracowni robót ręcznych, to jednak Traugutt nie rezygnował ze swej ambicji właśnie w zakresie majsterkowania. Nie można było marzyć o zwierzyńcu, gdyż Lic. Tragutta nie miało tradycji przyrodniczych, ani odpowiedniego miejsca na ten cel, ale pracownie robót ręcznych postanowiono urządzić w suterenach budynku przy ul. Staszica 5. Zajął się tym prof. Antoni Sleinder. Znakomicie znał się na materiale, którym dyrektor Zbierski zlecił mu rozporządzać. Zainstalował więc odpowiednie maszyny i urządzenia, zorganizował racjonalne stoiska pracy dla uczniów, urządził w należyty sposób zabezpieczenia i osłony, by nie było jakiegoś wypadku i opracował szczegółowy regulamin zachowania się w poszczególnych stoiskach roboczych. Pomimo pewnych trudności zdołał zaopatrzyć pracownię w potrzebne materiały, bez których wszelkie usiłowania musiały by być skazane na niepowodzenie. Młodzież lubiła prof. Sleindera, gdyż razem z nimi przebywał i pracował heblując, szlifując, lutując...