W roku szkolnym 1954/55 przyszła do Lic. im. R. Traugutta nowa siła do nauczania fizyki. Figurka filigranowa, jak eksponat z saskiej porcelany, zaprezentowała się od razu jako osoba „z charakterem”. Bardzo ruchliwa, staranna i dokładna w pracy robiła z początku wrażenie jakby chciała wszelkimi sposobami zwrócić na siebie uwagę. Młodzież nie bardzo ją rozumiała, ale tylko do czasu. Wdrażana do systematycznej pracy przez tą „nową siłę” zorientowała się rychło, że nauka – to nie przelewki, I oczywiście zmiana o całe 180 stopni. Powoli, krok za krok za krokiem coraz lepsza praca i coraz lepsze osiągnięcia. Dziś prof. Jadwiga Bereśniewicz posiada swoją wyrobiona pozycję. I to dobra. Szanowana przez uczniów, lubiana przez kolegów z grona nauczycielskiego stała się integralną cząstką szkoły w najlepszym znaczeniu tego słowa. Od 15 lutego 1968 do 31 sierpnia 1969 roku pracował także prof. Jan Bereśniewicz, małżonek prof. Jadwigi Bereśniewicz, również fizyk. Jak widać, przedmiot ten to rodzinne hobby w domu pp. Bereśniewiczów.