Drugim polonistom, pracującym od 1 lipca 1957 roku do dnia dzisiejszego jest prof. Jerzy Grzywnowicz. Na pierwszy rzut oka - samotnik, niedostępny dla ludzi i mało towarzyski. Istotnie lubi chodzić jak przysłowiowy kot, własnymi drogami. Ma również swoje hobby. Pewnego razu postanowił tak urządzić pracownię polonistyczną, by można było uczyć w niej wg najnowocześniejszych metod. I dzieła dokonał. Przy pomocy uczniów o różnych uzdolnieniach technicznych, zainstalował przeróżne aparaty niezbędne do lekcji typu audiowizualnego. Pracownia prof. Grzywnowicza stała się wzorem dla innych szkół nie tylko w Częstochowie. Odwiedziło ją wielu polonistów z miast i z innych ośrodków szkolnych. Była eksponowana w Katowicach i zyskała powszechne uznanie. „Uparty kot” dokonał swego. Uczy nowocześnie i może być dumny z tego. I wcale nie jest prawdą, że jest nieprzystępny. Przeciwnie, potrafi być ujmujący, dowcipny i... w miarę wytworny. Jeśli czasem w postępowaniu z uczniami jest twardy i nieustępliwy, to wcale nie z pobudek gniewu lub chęci dokuczenia komuś, ale po prostu z obowiązku jak najlepiej rozumianego.