Urodził się 8 maja 1904 roku w Częstochowie. Swoją edukację rozpoczął od piątej klasy Szkoły Powszechnej. Następnie kontynuował naukę w II Gimnazjum Państwowym im. R. Traugutta w Częstochowie. Maturę uzyskał w 1926 roku. Następnie podjął studia w Krakowie, gdzie ukończył Uniwersytet Jagielloński. Studiował na Wydziale Filozofii historię i germanistykę. Stopień magistra otrzymał 30 czerwca 1933 roku . Znał biegle język niemiecki, łaciński, rosyjski i francuski.
W trakcie studiów odbył roczną obowiązkową służbę wojskową, którą ukończył w 1931 w stopniu plutonowego. Po ukończeniu studiów przystąpił do uzyskania kwalifikacji na nauczyciela szkól średnich. Kwalifikacje te do nauczania historii jako przedmiotu głównego w szkołach średnich otrzymał 26 maja 1936 roku. Dodatkowo 5 czerwca 1939 roku uzyskał też dyplom nauczyciela uprawniający do nauczania historii w szkołach zawodowych.
Był żonaty. Jego żona Stefania Olczyk z zawodu była nauczycielką, lecz zajmowała się wychowaniem dzieci. Oboje mieli dwóch synów : Jerzego ( ur. 31.08.1936 r. ) i Andrzeja ( ur. 21.06.1944 r. ). Pracę zawodowa podjął 1 września 1932 r. w Państwowym Gimnazjum Męskim im. Św. Anny w Krakowie. W szkole tej pracował krótko bo do 30 czerwca 1933 roku. Od 1 września 1933 roku rozpoczął bezpłatna roczną praktykę jako nauczyciel kontraktowy w Państwowym Gimnazjum im. R. Traugutta w Częstochowie. W następnym roku zatrudniony był już za wynagrodzeniem. W tym okresie brał czynny udział w pracach w Sekcji Historycznej w Częstochowie o czym świadczy dokument podpisany przez Franciszka Gollenhofera ( Przewodniczącego sekcji ). W Gimnazjum im. Traugutta pracował do 30 czerwca 1935 r. W tym samym roku szkolnym podjął dodatkową pracę w Koedukacyjnym Gimnazjum Handlowym i liceum Administracyjnym ZNP Ognisko w Radomsku. Pracował równocześnie w Szkole Handlowej PMS w Radomsku. W szkołach tych nauczał historii i języka niemieckiego. Od 1 września 1935 roku rozpoczął nauczanie w Prywatnym miejskim Gimnazjum I. Fabianiego w Radomsku. Tutaj prowadził zajęcia aż do wybuchu wojny.
Od początku wojny został wcielony do oddziałów wojska Polskiego. 22 września 1939 roku został pojmany i uwięziony w obozie jenieckim w Starogrodzie koło Szczecina. W obozie tym przebywał do 15 czerwca 1941 roku. Od 1 września 1941 roku brał udział w nauczaniu na kompletach w Radomsku. I tak nauczał geografii gospodarczej i pisania na maszynie w Prywatnej Szkole Handlowej ( Az do 15 stycznia 1945 r. )
Po wyzwoleniu 15 stycznia 1945 roku rozpoczął prace w charakterze nauczyciela w Koedukacyjnym Gimnazjum Handlowym ZNP – Ognisko w Radomsku. W szkole tej uczył do 31 sierpnia 1947 roku. . Kolejnym miejscem pracy o było II Państwowe Gimnazjum i Liceum Żeńskiego w Radomsku. Tutaj zatrudniony był do 30 sierpnia 1947 roku., był tez nauczycielem w Urzędzie Bezpieczeństwa Publicznego w Radomsku. W tym okresie w szkołach pełnił obowiązki wychowawcy klasy od I – szej do III – ciej. Był także społecznym opiekunem harcerstwa, Ligii Morskiej i Kolonialnej. Dyrektor Gimnazjum Handlowego tak napisał : „ Ob. Mgr Popiński Stanisław dał się poznać jako sumienny, gorliwy i dobry pedagog oraz wychowawca ”.
Na własną prośbę ze względu na fakt , że cała rodzina mieszkała w tym czasie w Częstochowie został przeniesiony przez Kuratora Okręgu Szkolnego do Państwowego Liceum i gimnazjum im. H. Sienkiewicza w Częstochowie. W Liceum i gimnazjum im. H. Sienkiewicza pracował do 5 lipca 1950 roku, po czym na własna prośbę został przeniesiony i zatrudniony w Liceum im. R. Traugutta w Częstochowie. Tam przez jeden rok od 1 października 1950 do 31 sierpnia 1951 sprawował funkcje dyrektora szkoły.
Na emeryturę przeszedł w 1969 roku.

Po przejściu dyr. Smolarkiewicza na wysłużoną emeryturę dyrektorem mianowany został prof. Stanisław Popiński. Były wychowanek Gimn. Im. Romualda Traugutta rzecz prosta rozpoczął swą działalność od ambitnych planów zreorganizowania pracowni naukowych, reaktywowania metodycznego ośrodka historyków, którego kierownictwo od lat spoczywało w ręku prof. Franciszka Gollenhofera, a także przystąpił do pracy nad ożywieniem życia młodzieżowego w organizacjach ideowo- wychowawczych. Niestety stan zdrowia nie pozwolił mu na przeprowadzenie tych zamierzeń przebywszy ciężką chorobę serca. Poprosił o zwolnienie z zajmowanego stanowiska.


Wójcicki Józef - Komunikaty Naukowe str. 11