Urodził się 26 września 1926 roku w Toruniu Rodzicami byli Józef i Joanna z domu Kalinowska. Ojciec był oficerem Wojska Polskiego, brał udział w wojnie bolszewickiej, w czasie walk został ranny. Brat ojca Stefan walczący w tej samej wojnie został zamordowany przez Sowietów pod Kijowem.
20 listopada 1934 wstąpił do ZHP do drużyny zuchowej. 17 czerwca 1938 złożył przyrzeczenie harcerskie i otrzymał stopień młodzika. Podczas obozu 39 drużyny chorągwi Pomorskiej w borach Tucholskich 26 maja 1939 przyznano mu stopień zwiadowcy.
W tym czasie Stefan Komosiński ukończył szkołę podstawową i pierwszą klasę gimnazjum w Chełmnie tuż przed wojną w roku 1939.
Zaraz po wkroczeniu Niemców cała rodzinę wyrzucono z mieszkania i musiała zamieszkać w dzielnicy biednej. Nadszedł okres głodu i życia w niezwykle ciężkich warunkach. Już wkrótce z głodu zmarł najmłodszy brat Stanisław.
W czasie wojny Stefan Komosiński przebywał przez cały okres w Chełmnie. W tym czasie jego ojca- działacza Związku Zachodniego poszukiwało gestapo. W czasie przeszukiwania domu ojciec ukrył się w stodole . Wobec tego gestapo oświadczyło, że jeśli ojciec się do nich nie zgłosi to cała rodzina zostanie wymordowana. Wobec takiej sytuacji ojciec zgłosił się do władz niemieckich, a te wywiozły go do Torunia, osadziły w wojskowych barakach po fabryce smalcu. Tam został wkrótce zamordowany.
Na przełomie 1941/42 Stefan Komosiński uczestnicząc w potajemnych strukturach harcerskich uzyskał sprawność „ ćwika ”.
W roku 1945 Stefan Komosiński został wywieziony na Sybir i osadzony w łagrach w miejscowości Czelabińsk. Po półrocznym pobycie w niezwykle ciężkich warunkach uciekł wskakując do niemieckiego transportu. Ucieczka powiodła się tylko dzięki doskonałej znajomości języka niemieckiego. Po trzech tygodniach jazdy pociągiem ponownie znalazł się w Chełmnie. Tuż po powrocie rozpoczął swoją dalszą działalność w harcerstwie. Najpierw w dniach 15 – 24 kwietnia 1946 roku ukończył kurs techniczny drużynowych w Ośrodku Szkolenia Pomorskiej Chorągwi Harcerskiej w Żurszynie. Latem tego samego roku brał udział jako obozowy w Akcji Obozowej w Ostromecku. W roku 1947 pełnił funkcje namiestnika zuchowego w Komendzie Hufca w Chełmnie, kończy równocześnie kurs na drużynowego. W 1948 prowadził drużynę o specjalności lotniczej, uzyskując od władz hufca wyróżnienie za wzorowe jej prowadzenie. Wkrótce służba bezpieczeństwa zainteresowała się jego harcerską pasją i dużym zainteresowaniem młodzieży. W tym czasie podjął naukę w gimnazjum , a następnie w Liceum Pedagogicznym w Chełmnie. Aby nie dopuścić do tego, aby taka osoba o zainteresowaniach prawicowych nie została nauczycielem, w roku 1948 tuż przed egzaminami maturalnymi został aresztowany i osadzony w więzieniu na pół roku. Po wyjściu z więzienia ( maj 1949 ) Stefan Komosiński postanowił opuścić rodzinne strony i przeniósł się na Śląsk. Tutaj dzięki pomocy brata mieszkającego w Bytomiu podjął pracę kreślarza w Biurze Studium i Projektów Budownictwa Przemysłowego w Gliwicach. W trakcie urlopu, kiedy był na zimowisku w Szklarskiej Porębie poznał późniejszą swoją żonę mieszkającą w Teklinowie. W roku 1952 na Jasnej Górze zawarł związek małżeński. Równocześnie w tym czasie przeniósł się na stałe do Częstochowy. Tutaj pracował między innymi w Zakładzie Usług Inwestycyjnych i Projektowania „ Incest projekt ” w Częstochowie.
W tym okresie w roku 1951 wstąpił do częstochowskiego hufca. Uczestniczył w akcjach letnich w Podłężu Szlacheckim i Romanowie, gdzie pełnił kolejno funkcje oboźnego oraz zastępcy komendanta obozu.
Od roku 1955 zaczął swoją harcerską działalność na terenie Liceum im. R. Traugutta osiągając znakomite wyniki metodyczne i wychowawcze. W roku 1958 wraz z młodzieżą tego liceum włączył się do ogólnopolskiej akcji – HALMS BIESZCZADY prowadzonej przez Główną Kwaterę ZHP. Wraz z grupką uczniów wyjechali w okolice Komańczy i tam przez miesiąc pracowali przy inwentaryzacji budowlanej cerkwi w Ropience w gminie Cisna. Za całokształt swojej działalności z młodzieżą otrzymał honorową odznakę kościuszkowską pierwszej Warszawskiej Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki. Obóz z Liceum Traugutta wg oceny Głównej Kwatery uzyskał pierwsze miejsce w kraju. Warto pamiętać, że głównym odpowiedzialnym za tę akcję był generał Florian Siwicki.
Dwa lata później w roku 1960 ponownie z drużyną chłopców LO im. R. Traugutta , a także żeńska drużyna z LO im. J. Słowackiego uczestniczył jako komendant podobozu w ogólnopolskiej akcji „ Grunwald 1960 ”.
Przez cały okres począwszy od 1962 roku uczestniczył czynnie w strukturach częstochowskiego harcerstwa. I tak w 1962 wchodził w drodze wyboru jego osoby w skład Rady hufca, pełniąc kolejno funkcję kierownika starszego referenta, a następnie przez trzy kadencję przewodniczył Komisji Rewizyjnej Hufca. W tym tez okresie dzięki jego wyjątkowemu zaangażowaniu i inicjatywie powstaje ośrodek szkoleniowy hufca w Wąsoszu. To właśnie on opracował cała dokumentację techniczną, równocześnie nadzorując prace wykonawcze. W ten sposób wkrótce ośrodek ten stał się bazą szkoleniowo – wypoczynkową dla prawie 500 osób.
Stefan Komosiński od 1969 uczestniczył z ramienia katowickiej chorągwi ZHP w pierwszych wymianach młodzieży FDS z NRD. Swoja indywidualnością, umiejętnościami organizacyjnymi , zdyscyplinowaniem młodzieży oraz merytorycznym przygotowaniem zdobył zaufanie władz niemieckich i ich młodzieży. To właśnie za tę akcję i dotychczasową harcerską działalność otrzymał srebrną odznaką zasłużonego w rozwoju województwa katowickiego.
W latach 1972 – 73 podobnie jak kilka lat wcześniej tworzy dla hufca kłobuckiego od podstaw najpierw dokumentację, a potem nadzorował budowę powstającego ośrodka szkoleniowego w Zawadach. W następnych latach ( 1972 – 83 ) uczestniczył we wszystkich akcjach społecznych i obozowych dając się poznać miejscowym władzom i społeczeństwu jako sumienny i oddany harcerstwu człowiek. W roku 1982 otrzymał Krzyż Zasługi dla ZHP.
W latach 1983 – 88 pełnił funkcję przewodniczącego komisji stopni instruktorskich, uczestniczył także jako projektant w rozbudowie ośrodka hufca w Pająku, ponadto był współtwórcą stanicy harcerskiej w Bieszczadach.
Jednocześnie podczas letnich obozów harcerskich w Pająku pełnił rolę tłumacza i opiekuna grup niemieckich, prowadził także zajęcia sportowo – obronne w ramach funkcjonowania tych obozów.
Doceniony został także przez władze Ligi Obrony Kraju, która nadała mu srebrną odznakę LOK, a od Rady Państwa otrzymał Brązowy Krzyż Zasługi.